เที่ยมชมพิพิธภัณฑ์ผู้พันไก่สะสมของโบราณพิษณุโลก

จากความรักสู่ความหลงใหลอดีตผ่านเรื่องราวในสิ่งของมากมายที่ทำให้ ผู้พันไก่เฝ้าสะสมมาตลอด 30 ปี กลายเป็นคลังความรู้ ที่มีค่ามากกว่าแค่ของเก่าโบราณที่รอคอยผู้มาเยือน ที่สนใจมาศึกษาเรียนรู้

1 กุมภาพันธ์ 2567 ที่อาคาร 3 คูหา ติดคูเมืองพิษณุโลก ตรงข้ามวัดคูหาสวรรค์ อ.เมืองจ.พิษณุโลก เป็นที่ตั้งของ พิพิธภัณฑ์ ของสะสมโบราณใช้ชื่อง่าย ๆ ว่า พิพิธภัณฑ์ผู้พันไก่พิษณุโลก พันเอก เกียรติกุล ก่อพงศาสตร์ นายทหารสารบรรณ สังกัดกองทัพน้อยที่ 3 ผู้หลงใหลในการเก็บของเก่าที่ทุกชิ้นเต็มไปด้วยเรื่องราว จากความชอบสะสมเหรียญเงิน จนมาสู่การเก็บสะสมของเก่าที่หลากหลายมากขึ้น จนทำให้วันนี้ ของเก่านับหมื่นชิ้นได้ถูกจัดแสดงให้ผู้คนได้รับชม

ผู้พันไก่เล่าให้ฟังว่า ใช้บ้านเป็นสถานที่จัดแสดง พิพิธภัณฑ์ ของเก่าโบราณมากว่า 7 ปี แล้ว ตั้งใจอยากให้เป็นมรดกความรู้ของผู้คนที่สนใจ ที่ผ่านมามีผู้สนใจมาเยี่ยมชมเป็นจำนวน มาก และรู้สึกภาคภูมิใจเสมอที่มีคนมาเยี่ยมชม เพราะสิ่งของต่าง ๆ มีเรื่องราวในตัวมันเอง การจัดวางแสดงของต่าง ๆ ถูดจัดวางไว้อย่างสวยงามเป็นหมวดหมู่มีคำอธิบายประกอบ มีตั้งแต่ ของใช้อย่างเครื่องพิมพ์ดีดโบราณ เครื่องพิมพ์ดีดภาษาไทยรุ่นแรกของไทยในสมัยรัชกาลที่ 5 ซึ่งมี 7 แถวไปยังโทรศัพท์ รุ่นต่าง ๆ มีดโบราณ งาช้าง ของใช้ อย่างเครื่องกรองน้ำสมัยอยุธยา ภาพเก่าเมืองพิษณุโลกในยุคต่าง ๆ และของเล่นเด็กที่ชวนให้ใครหลายคนได้คิดถึงชีวิตในวัยเยาว์

คุณค่าของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ไม่ใช่แค่สิ่งของที่จัดแสดงเท่านั้น แต่น่าจะเป็นเจ้าของผู้ที่มีความเพียรความพยายาม ที่ต้องใช้ ความรักความมุ่งมั่นความตั้งใจ ในการเก็บรักษาอดีตที่จับต้องได้ผ่านสิ่งของเหล่านี้ ที่แต่ละชิ้นมีคุณค่าและมีความหมาย เช่นหมวกทหารสมัยส่งครามโลกที่บอกเล่าเรื่องของการส่งทหารไปร่วมรบในอดีต ซึ่งเป็นสงครามต่างประเทศที่เรามีส่วนร่วม โปสเตอร์รณรงค์ป้องกันคอมมิวนิสต์ ในอดีต การต่อสู้ทางการเมืองผ่านลัทธิการปกครอง ที่ประเทศไทยต้องเรียนรู้และพร้อมจะนำพาผู้คนไปในทิศทางที่มีประโยชน์ที่สุด หรือแม้แต่ตลับเพลงลูกทุ่ง ที่สะท้อนชีวิตผู้คนในอดีตผ่านบทเพลงที่บรรจุใส่ตลับเทป ที่ทำให้หลายคนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ถึงวันคืนที่ใช้เพลงลูกทุ่งร้องจีบสาวคนรัก หรือแม้แต่ตำรา ยาสมุดข่อย กระดานฉนวน การบันทึกความรู้ในอดีต ซึ่งสิ่งของเหล่านี้สร้างผู้คนในชาติมามาย อีกทั้ง ตำรายาจากสมุดข่อยยังมีคุณค่าความศักดิ์สิทธิ์ ด้วยความรู้ภูมิปัญญาที่ผ่านกาลเวลา

ในเมืองพิษณุโลกยังคงมีสถานที่น่าเรียนรู้อีกมากมาย ที่เป็นพิพิธภัณฑ์ที่เกิดจากความรักและศรัทธาของคนเล็ก ๆ อย่างผู้พันไก่ จ่าทวี จากพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านจ่าทวี บูรณเขต หรือ พิพิธภัณฑ์บัญชา ที่เก็บหนังไทยที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ที่คนพิษณุโลกควรภาคภูมิใจ เพราะที่เหล่านี้คือ คลังปัญญาที่คอยย้ำว่าเรามาจากไหน และเราผ่านอะไรมาบ้างด้วยความรู้ และภูมิปัญญาในสิ่งของทุกๆชิ้น ที่จะเป็นเครื่องย้ำเตือนความทรงจำ ให้ลูกหลานได้ส่งต่อเรื่องราวต่อไป